HAARKLEUR
Hoe komt men aan zijn natuurlijke haarkleur?
Waarom is de ene roskleurig, de ander blond of zwart?
Bij het verwerken van sommige natuurlijke kruiden komen er kleurstoffen vrij, denk maar aan hibiscus, rooibos ...
Zo kan men shampoos of crèmes een mooie teint geven.
Melanine
De haarkleur van mensen wordt door twee pigmenttypes bepaald. Het donkere (eumelanine) en het lichte ( feomelanine) verschillen in verhouding tot elkaar, waardoor het in menselijk haar in circa 10 @ 12 kleurtinten kan variëren, van zwart tot lichtblond.
Genetisch?
De distributie van kleuren is historisch gezien verdeeld naar geografisch gebied.
Er bestaan aanmerkelijke verschillen in haarkleur en textuur tussen personen van vergelijkbare etniciteit, en door migraties en wereldwijd reizen is de diversiteit van haareigenschappen in veel landen toegenomen.
Bij sommige individuen ontbreekt het pigment in het haar; dit albinisme resulteert in een gedeeltelijk of geheel witte huid, wit haar en/of rode ogen.
Als iemand drager is van het bruine allel, dan zal deze persoon bruin haar hebben; zo niet, dan is hij blond. Aangezien de twee paren samen de haarkleur bepalen, heeft een persoon met twee kopieën van het rood-haar-allel rood haar, maar dat zal respectievelijk kastanjebruin of licht rossig oranje zijn, afhankelijk van de bruine tot lichtblonde invloed van het "eerste" genenpaar.
Maar het twee-genenmodel kan niet verklaren waardoor de verschillende schakeringen van bruin, blond of rood voorkomen bijvoorbeeld, noch waarom het haar van het ene blonde kind bruin wordt tijdens de groei, terwijl het andere kind blond blijft.
Sommige onderzoeken tonen meerdere genenparen aan die van invloed zijn op de lichte versus donkere haarkleur in een cumulatief effect. Daarom: hoe meer van de dominante, donkere genenparen er aanwezig zijn, des te donkerder zal het haar zijn.
Naarmate men ouder wordt, treedt een natuurlijke kleurverandering op; het haar wordt eerst grijs, dan wit. Als er bij een roodharige een dergelijke kleurverandering optreedt, zullen de haren doorgaans in één stap wit worden en niet eerst grijs omdat bij een roodharige het pigment ontbreekt om de kleur grijs te laten ontstaan. Vergrijzing begint meestal bij de slapen en breidt zich dan stapsgewijs uit over de rest van het haar en eventueel de snor en baard. Vaak zet dit proces in rond het veertigste levensjaar, maar het kan ook in de tienerjaren of zelfs al eerder optreden.
Deze kleurverandering vindt haar oorzaak in de geleidelijke afname van pigment, naarmate er in de haarwortel minder melanine wordt geproduceerd; nieuwe haren groeien dan aan zonder pigment. De stamcellen aan de basis van de haarzakjes produceren melanocyten: dat zijn de cellen die het pigment in het haar en de huid maken en opslaan. Het afsterven van melanocyt-stamcellen is er de oorzaak van dat het haar grijs begint te worden. Hierdoor zal een haarwortel die eenmaal een pigmentloze haar heeft geproduceerd, in principe geen gekleurde haar meer produceren. De haar zelf verandert overigens niet van kleur; hij valt uit en wordt vervangen door een pigmentloos exemplaar.
Er bestaan verhalen over personen die, vaak na traumatische ervaringen, in een enkele nacht grijs haar kregen. Dit is niet mogelijk, aangezien de haren zelf niet van kleur veranderen. Wel is het mogelijk dat iemand met de haaruitvalziekte alopecia areata in een nacht al zijn gepigmenteerde haren verliest waarna de grijze haren overblijven, wat inderdaad de indruk kan wekken dat hij 'in een nacht grijs werd'. Extreme stress wordt hierbij als een mogelijke oorzaak vermoed.
Velen verven het haar om de grijze kleur te verhullen.
Een onderzoek van het British Medical Journal wees uit dat roken de oorzaak kan zijn van vroegtijdige vergrijzing: rokers bleken, aldus dit onderzoek, een viermaal zo grote kans te lopen als niet-rokers om vroegtijdig grijs te worden.
Onderzoek van de universiteit Mainz heeft aangetoond dat waterstofperoxide indirect de vorming belet van voldoende melanine, de kleurstof van het haar.